bilmiyorum

 Zaman... 

Bugünlerde;  aslında hep  farkında olduğum ama değerini bilmediğim, akışını gördüğüm ama ellerimde tutamadığım kendi yolunda gitmeye devam eden o  zaman. 

Dopdolu kafam, dışarıda yağan yağmurlar, elimde kahve mola veriyorum.  Aslında kötüydü ama kahve içince biraz daha güzelleşiyor düşüncelerim. Ya da endişelerimden kaçabiliyorum. 

Ne demeli nasıl demeli , bilinmez . Mahmur bir haldeyim.  Bir şeyler yapacak gücü bulamıyorum kendimde bazen , yapmayı geçtim zihnimde bile belirmiyor eylemler. 

Uyuyasım var. Öyle bir uyku isteği ki bu damarlarıma enjekte etseler ancak geçer sanki. 

Sonra bir şey görüyorum belki bir video, belki bir insan hiç bir şey yaşanmamış gibi yeni duygulara kapılıyorum. 

Korkağım ben biraz sanırım. Bunu söylerken bile "sanırım " demek  kanıtlıyor en çokta. 

Neden yaşamak istediğimi bilmiyorum mesela. Ne yapmak istediğimi de bilmiyorum.